Największym stawonogiem na świecie
jest japoński krab pacyficzny, zwany również krabem olbrzymim.
Przypomina zmutowanego potwora rodem z „Tajemniczej wyspy”.
Rozpiętość jego odnóży osiąga
nawet 3 do 4 metrów (długość głowotułowia około 40
centymetrów) i waży około 20 kilogramów. Najczęściej jest
czerwony z białymi plamkami, chociaż są spotykane również
osobniki całe czerwone bądź białe.
Występuje na dnie Oceanu Spokojnego,
niedaleko wschodniej strony Archipelagu Japońskiego, przeważnie na
głębokościach od 200 do 300 metrów, lecz spotyka się także te
kraby na głębokościach około 800 m.
Chętni mogą go zobaczyć na przykład
w oceanarium w Timmendorf w Niemczech. Jako odrębny gatunek kraba
został sklasyfikowany w 1836 r. przez holenderskiego zoologa i
arystokratę Coenraada Jacoba Temmincka. Jest szczególnie starym
gatunkiem, zaliczanym przez naukowców do żywych skamieniałości.
To ostatni żyjący gatunek z rodzaju Macrocheira, pozostałe wymarły
dawno temu. Niektórzy twierdzą, że dożywa nawet 100 lat, ale to
tylko przypuszczenia.
Większość czasu kraby spędzają w
oceanie, na brzeg wychodzą jedynie wiosną, aby złożyć swoje
jaja. Ich małe zaraz po wykluciu wędrują do wody.
Nie wiadomo zbyt wiele na ich temat.
Japoński krab pacyficzny jest łowiony przez rybaków na Oceanie
Spokojnym, a jest to szczególnie popularne na wyspach Izu oraz w
prefekturze Wakayama. Jego mięso, odpowiednio doprawione, jest
lokalnym przysmakiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz