Na pochmurną niedzielę - żółwik!

Pochmurnie jakoś i wilgotno… Ongiś, na Wojtusia z popielnika iskiereczka mrugała, bajkę opowiedzieć mogła… Od razu jakby cieplej i weselej było! Ot, choćby taka bajeczka, bez królewny wprawdzie, dzielnego rycerza, księcia i złej macochy, ale z … żółwiem.

Że zamknięty w skorupie niewygodnie siedział,

Żałowała mysz żółwia; żółw jej odpowiedział:

„Miej ty sobie pałace, ja mój domek ciasny;

Prawda, nie jest wspaniały – szczupły, ale własny”.

Ignacy Krasicki, Żółw i mysz

Bajka ta stała się kanwą radosnej twórczości ludowej! Czasem określa się ją rubaszną, ludyczną, świńską czy apokryfową. Oto próbka:

Żałowała myszka żółwia,

że w skorupce siedział

 - mam cię w dupie kurwo głupia –

żółw jej odpowiedział

Inna wersja:

Żałowała myszka żółwia,

że w skorupie siedział,

a żółw wyszedł ze skorupy

i tak jej powiedział

- stara kurwo, chuj ci w dupę –

i z powrotem wlazł w skorupę.

Nie może zabraknąć klasyki – toastu gruzińskiego i Jana Izydora Sztaudyngera

Płynie przez rzekę żółw, a na jego grzbiecie zwinął się jadowity wąż.

Wąż myśli: „Ugryzę – zrzuci”.

Żółw myśli: „Zrzucę – ugryzie”.

Wypijmy za nierozerwalną przyjaźń, co znosi wszelkie przeciwności!

Toast gruziński

Tak było od początku świata,

Że pełza żółw, a orzeł lata,

Że śpiewa słowik, a jaskółka

Na twoim czole kreśli kółka.

Jan Sztaudynger, Szalonemu

Czas na deser!

Żółw porusza się z taką prędkością, jaka wystarcza do polowania na sałatę.

Terry Pratchett, Pomniejsze bóstwa

Ale gdzie i po co się śpieszyć? Podchorąży zawsze zdąży! Józef Szwejk na prezydenta! Żądamy zaboru czeskiego o czeskiej okupacji! Przynajmniej mentalnie!