Kamakura, stolica Japonii w
latach 1192 – 1333, leży na wyspie Honsiu. Znana jest głównie ze świątyń. Najsłynniejszym
zabytkiem Kamakury jest Kōtoku-in, świątynia słynna głównie z posągu Wielkiego
Buddy (Kamakura Daibutsu). Wykonany jest z brązu, wysoki na 13,35 m i waży ok. 93 ton.
Posąg pochodzi prawdopodobnie z 1252 r. W środku jest pusty i można wchodzić do
wnętrza. Do XIX w. stał wewnątrz świątyni, ale została ona zniszczona przez
tsunami. Posąg jednak ocalał i stoi obecnie na świeżym powietrzu.
W otaczających świątynie ogrodach
stoją liczne posągi Jizo, japońskiego odpowiednika bodhisattwy Ksitigarbha, opiekuna
dzieci. Dawniej stawiano je, aby prosić o opiekę, dziś upamiętniają dzieci
poronione, martwo urodzone i zmarłe w wyniku aborcji. Stoją przed świątynią
Hase-dera, w równych szeregach, jak w czasie musztry. Ubrane są we włóczkowe ubranka,
kurteczki i czapeczki. Jedne jak
chłopcy, w sportowe bluzy i bejsbolówki, inne jak dziewczynki, w sukienki, różowe
falbanki, koronki i biżuterię.
U ich stóp leżą słodycze,
maskotki, maskotki i bibeloty, małe zabawki i przytulanki. Czasem nawet
miseczka ryżu. Czekają na reinkarnację. Nazywane są „wodnymi dziećmi”, gdyż
dawniej japońskie kobiety stymulowały poronienia stojąc w rwącym, zimnym
potoku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz