Jedna cegła i jaskółki

             Jiayuguan to chińskie maisto liczące ok. 130 tys. mieszkańców. Słynie z fortecy, która stanowi zachodni kraniec Wielkiego Muru Chińskiego.

         Została zbudowana w 1372 roku, za panowania cesarza Hongwu. Wybudowano ją na planie kwadratu, nad doliną otoczoną ze wszystkich stron górami. Okala ją wysoki na 11 i długi na ponad 730 metrów mur zwieńczony dwoma wysokimi, trzykondygnacyjnymi basztami obronnymi w narożnikach oraz basztami obserwacyjnymi w jego północnej i południowej części. Twierdza posiada dwie bramy, które dla bezpieczeństwa wyposażono w potrójne dachy i wewnętrzne dziedzińce. Zabezpieczało ją kilka linii obronnych, z czego wewnętrzna ma obwód 640 metrów i zajmuje 2,5 hektara powierzchni. W wewnętrznej części znajdowały się magazyny i studnia zapewniające możliwość długiej obrony w wypadku oblężenia, a także świątynia buddyjska. Na bogate zdobnictwo twierdzy składają się pokryte szkliwem dachy i elementy dekoracyjne wykonane w ceramice, drewnie i kamieniu.

        Według popularnej legendy budowę twierdzy zaplanowano tak starannie, że podczas jej wznoszenia pomylono się względem przewidywanego zużycia materiałów tylko o jedną cegłę. Fortecę ponoć zbudował Yi Kaizhan, bardzo biegły matematyk. Obliczył, ze na budowę potrzeba dokładnie 99.999 cegieł. Nadzorca uprzedził go, ze jeśli się pomylił choćby o jedną cegłę, wszyscy robotnicy zostaną skazani na 3 lata ciężkich, przymusowych robót. Po zakończeniu budowy nadzorca już zacierał ręce, gdyż został właśnie jedna cegła. Yi Kaizhan stwierdził, że została położona przez nadprzyrodzoną istotę i stabilizuje całą budowlę. Jej usunięcie spowoduje zawalenie całej konstrukcji. Cegła leży do dzisiaj. 

               Inna legenda mówi o jaskółce, która zmarła ze smutku, gdyż do gniazda z powodu zamkniętych bram nie mógł wrócić jej partner. Uderzając w bramę poniósł śmierć. Duch jaskółki czekającej na „męża” pozostał w murach twierdzy. Gdy ktoś zapuka w ścianę może usłyszeć jej świergot i jest to bardzo pomyślny znak.

              W starożytnych Chinach generałowie i żołnierze modlili się pod tą ścianą przed wyruszeniem na pole walki. Potem ich żony „wypukiwały” ich bezpieczny powrót.