Jednorożec czy biały nosorożec?

              Bajkowe, mityczne stworzenie jakim jest jednorożec, ma poniekąd odbicie w białym jednorożcu. Jest to największy z żyjących obecnie nosorożców, a także największe – oprócz słoni – współczesne zwierzę lądowe. Uzbrojony jest w dwa rogi. Pierwszy osiąga długość do 1,5 metra. Na wolności nosorożce białe mogą żyć nawet do 40 lat. Nie są tak agresywne jak nosorożce czarne. Mogą biec z prędkością 45 km/h. Ich wielkość w kłębie dochodzi do 185 cm, długość ciała do 420 cm, a waga nawet do 3,5 t!

Nazwa nosorożec biały jest muląca i nie ma nic wspólnego z ubarwieniem zwierzęcia. Początkowo gatunek nazywał się wyd rhino (wyd - po afrykanersku „szeroki”) i określenie to odnosiło się do szerokiego pyska nosorożca. Nazwa zwierzęcia została przez angielskich osadników źle przetłumaczona na white rhino („nosorożec biały”) i ta wersja się utrwaliła.

              Na początku XX wieku uważano nosorożca białego za całkowicie wymarłego, jednak w parku KwaZulu-Natal w RPA odnaleziono 50 osobników, które objęto całkowitą ochroną.

Nosorożec biały występuje głównie na terenach Demokratycznej Republiki Konga, Namibii, Republiki Południowej Afryki, Botswany, Zambii i Kenii. Żywi się prawie wyłącznie krótkimi trawami, ale zjada również gałęzie drzew, osty i krzewy. Większość dnia spędza w cieniu, by nie przegrzewać organizmu. 

               Cztery osobniki, spośród ośmiu w Afryce Środkowej, żyją w parku Ol Pejeta Conservancy w Kenii. Są pilnowane całą dobę przed kłusownikami przez uzbrojonych strażników.

              Przyczyną prawie całkowitej zagłady gatunku są rogi białego nosorożca, które sproszkowane uważane za lek na choroby wątroby, serca, skóry, a także za doskonały afrodyzjak. Popyt na ten „proszek” jest olbrzymi, szczególnie wśród bogatych Azjatów. Na wszelki wypadek, nosorożce w Kenii mają spiłowane rogi.