Niepełnosprawność czy wręcz
kalectwo wcale nie muszą być barierą nie do pokonania w
„normalnym” życiu. Dokonania niektórych „sprawnych inaczej”
osób budzą podziw. Upośledzeni przez los lub nieszczęśliwy
wypadek niewidomi, dobitnie to udowadniają.
Rahsaan Roland Kirk –
multiinstrumentalista
Wielu niewidomych muzyków osiągnęło światową sławę, wystarczy wspomnieć choćby takie nazwiska jak
Ray Charles, Stevie Wonder czy Andrea Bocelli. Nieco mniej znany
jest jazzman Rahsaad Roland Kirk. Urodził się w Columbus, w stanie
Ohio (USA) w 1935 r., zmarł w 1977 r. Wzrok
stracił w dzieciństwie, a powodem była zła opieka lekarska. Pod
koniec lat 50. po ataku serca został częściowo sparaliżowany, ale
to nie stanowiło dla niego znaczącej przeszkody.
Mistrzowsko opanował grę na wielu
instrumentach, m.in. flecie, klarnecie, saksofonie, trąbce,
harmonijce i całym zestawie innych instrumentów dętych. „Grał”
również na zegarkach czy wężach ogrodowych. Słynął ze swojej
witalności na scenie, przekomarzał się z widzami, a czasem dmuchał
w kilka „dęciaków” jednocześnie.
Pete Eckert – fotograf
Wzrok zaczął tracić w wieku 30 lat,
w wyniku bardzo rzadkiej choroby. Studiował w Bostonie i San
Francisko rzeźbę, wzornictwo przemysłowe, projektowanie, był też
ekspertem i trenerem sztuk walki. Uczył nawet wtedy, gdy zupełnie
oślepł. Znalazł też sobie nową pasję – fotografię. Posługuje
się najczęściej kamerą na podczerwień, stosuje również
technikę podwójnej ekspozycji i długiego naświetlania kliszy. Do
wizualizacji fotografowanych obiektów wykorzystuje pozostałe
zmysły, głównie słuch.
John Bramblitt – malarz
39-letni amerykański artysta wzrok
stracił w 2001 r. , w wyniku powikłań po padaczce. Wcześniej nic
nie wskazywało na to, że ma wybitny talent malarski. Malowanie
stało się dla niego terapią, a wyniki przeszły najśmielsze
oczekiwania. Kolory farb rozróżnia dotykowo, miesza je, potem
maluje swoją fakturową techniką, zwaną „stylem Bramblitt”,
szczególnie przydatnym niewidomym.
Mark Anthony Riccobono - kierowca
wyścigowy
Amerykanin testuje technologie
wykonawcze i programy edukacyjne dla niewidomych Federacji Narodowej
USA. Trzy lata temu zupełnie samodzielnie przejechał tor wyścigowy
Daytona Motor Speedway w unikatowo wyposażonym Fordzie Escape
Hybrid. Samochód prowadził w specjalnych rękawiczkach
odbierających wibracje od laserowych czujników, sygnalizujące
„wymapowaną” komputerowo trasę. Miał też możliwość
kontrolowania prędkości, a na torze ustawiono niezapowiedziane
przeszkody. Tor pokonał bez najmniejszej kolizji!
Erik Weihenmayer – sporty ekstremalne
34-letni Amerykanin jest pierwszym
niewidomym, który zdobył na szczyt Mount Everest (2001 r.). Wspiął
się na siedem najwyższych szczytów, na siedmiu kontynentach, w tym
Kilimandżaro i Mount McKinley.
Wzrok zaczął tracić w dzieciństwie,
w wieku 13 lat, ale nie chciał zmieniać swoich upodobań i stylu
życia. Próbował grać w piłkę, trenował wrestling, w Boston
College ukończył anglistykę, został nauczycielem i jednocześnie
trenerem niedowidzących. Jakby tego było mało Eric jest zapalonym
akrobatą, fanem długodystansowych wypraw motocyklowych,
maratończykiem i narciarzem. Jak on to robi?!
Marla Runyan - lekkoatletka
Mimo swojej prawie zupełnej ślepoty
wzięła udział w w igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000 r.),
rywalizując z pełnosprawnymi sportowcami. W biegu na 1500 m zajęła
ósme miejsce i była najlepsza z Amerykanek.
Wzrok zaczęła tracić wieku ośmiu
lat, w wyniku degeneracji plamki żółtej. Marla Runyan jest
trzykrotną mistrzynią USA w biegu na 5000 m. Zdobyła cztery złote
medale w letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w 1992 roku (Barcelona).
W 1996 r. w Igrzyskach Paraolimpijskich (Atlanta) zdobyła srebro w
pchnięciu kulą i złoto i w pięcioboju. Marla Runyan dzierży
rekordy Igrzysk Paraolimpijskich na 100m, 200m, 400m, 800m, 1500m, w
skoku wzwyż, skoku w dal i pięcioboju. W 2001 roku opublikowała
swoją autobiografię „No Finish Line: My Life As I See It"
Joseph Plateau - fizyk
Joseph Antoine Plateau (ur. 14
października 1801, zm. 15 września 1883) - belgijski fizyk. Autor
prac dotyczących głównie teorii barw i teorii widzenia. W latach
1828 -1832 odkrył i opisał zjawisko stroboskopowe. W roku 1832
zbudował pierwszy stroboskop. Jako pierwszy w 1843 roku
przeprowadził doświadczenie Plateau (nazwane tak od jego nazwiska),
w którym określił on doświadczalnie wpływ sił napięcia
powierzchniowego na kształt powierzchni błonek cieczy. Plateau
wynalazł (niezależnie od Simona Stampfera) w 1833 r. fenakistiskop,
stwarzający iluzję ruchomych obrazów.
Wzrok stracił około 1871r. …
obserwując słońce. Patrzył na nie 25 sekund. Było to częścią
eksperymentów z siatkówką.
Christopher Downey - architekt
Wzrok zaczął tracić w 2008 r., co
było wynikiem guza mózgu. W swojej pracy używa specjalistycznego
sprzętu, m.in. zaprojektowanej dla ludzi niewidomych drukarki,
komputera reagującego na komendy głosowe czy specjalnych „nici”
do rysowania. Obecnie Downey jest szanowanym architektem i
konsultantem wyspecjalizowanym w projektowaniu wnętrz
przystosowanych do potrzeb osób niewidzących.
I kto tutaj jest niepełnosprawny?! W
porównaniu z nimi, ja na pewno.
Już tutaj nie raz pisałam, że różne talenty mamy ( ja jestem wyjątkiem ) w głowie ( czyt. mózgu ). A, że najczęściej w parze z talentem, idzie, w tej samej dziedzinie - pasja, to efekty są zadziwiające, żeby nie powiedzieć - SZOKUJĄCE!
OdpowiedzUsuńJa uważam, że ludzie niepełnosprawni nie są w niczym gorsi od innych. Jak widać stawiają sobie o wiele większe cele niż większość z nas i do tego dają z siebie jeszcze więcej. Sam kiedyś skakałem ze spadochronem z osobą niepełnosprawną. Nawet nie wiecie, ile emocji i radości płynęło z każdego jej ruchu.
OdpowiedzUsuńTylko podziwiać takich ludzi, widać, że niepełnosprawność nie przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu, a do tego nawet sporty ekstremalne nie są przeszkodą :)
OdpowiedzUsuńŻycie osób niewidzących jest bardzo trudne. Często nie zdajemy sobie sprawy z iloma barierami spotykają się w życiu codziennym.
OdpowiedzUsuń